Wat Zijn Synthetische Cannabinoïden? 

Synthetische cannabinoïden zijn chemicaliën die gemaakt zijn in een laboratorium. In tegenstelling tot fytocannabinoïden en endocannabinoïden, zijn deze door de mens gemaakt. Je komt ze dus niet tegen in de natuur. Deze stoffen zijn speciaal ontwikkeld om zich te richten om de receptoren van het endocannabinoïde systeem. Daar produceren ze specifieke effecten.

Synthetische cannabinoïden begrijpen

Sommige synthetische cannabinoïden hebben een bewezen therapeutische werking. Ze werken op ongeveer dezelfde manier als de cannabinoïden die we vinden in cannabisplanten en het menselijk lichaam. Onderzoekers hebben bijvoorbeeld dronabinol ontwikkeld. Dit is het actieve ingrediënt in Marinol. Dit middel richt zich op de CB1 receptor, op dezelfde manier als de fytocannabinoïde THC.

Nabilone is ook een synthetische cannabinoïde. Deze imiteert de werking van THC in het lichaam. De chemische stof bindt zich aan de CB1 receptor. Het is in klinische omgevingen onder meer gebruikt om maagproblemen te behandelen.

De bovengenoemde synthetische cannabinoïden bezitten dus enige therapeutische potentie. Toch bestaan er ook veel gevaarlijke synthetische cannabinoïden. Er bestaan honderden verschillende synthetische variaties en veel hiervan produceren uitgesproken effecten. Van deze chemische stofjes maakt men vaak provisorische brouwsels. Deze vind je op de zwarte markt onder namen als 'K2' en 'spice'.

THC activeert bepaalde cannabinoïde receptoren slechts gedeeltelijk. Sommige synthetische cannabinoïden activeren ze daarentegen volledig. We weten dat ze soms wel 200^[1] keer sterker zijn dan THC op deze locaties.

Dit mechanisme veroorzaakt in sommige gevallen mogelijk gevaarlijke bijwerkingen^[2]. Synthetische cannabinoïden zijn in verband gebracht met meer toxiciteit, ziekenhuisopnames, irritatie, verwarring, acuut nierletsel, etc.

Het veiligheidsprofiel van fytocannabinoïden is daarentegen veel indrukwekkender en veiliger. Zelfs als synthetische cannabinoïden in een therapeutische setting worden toegediend, is het resultaat minder voorspelbaar dan dat van hun natuurlijke tegenhangers.

Hoe worden synthetische cannabinoïden geproduceerd?

Wetenschappers creëren met grote zorg FDA-goedgekeurde, synthetische cannabinoïden in hun laboratoria. De verbinding bevat het molecuul THC. Deze verwerkt men in sesamzaadolie, waarna het in capsules wordt geplaatst.

Andere synthetische cannabinoïden worden vaak geproduceerd in underground laboratoria. Deze komen illegaal bij gewillige klanten terecht. De synthese van deze chemicaliën begon allemaal met John William Huffman, een professor in de organische chemie. Vanaf 1984 synthetiseerde hij, samen met zijn team, ruim 400 synthetische cannabinoïden tijdens hun werk aan Clemson University, South Carolina.

Het originele doel was het ontwikkelen van chemische hulpmiddelen om het endocannabinoïde systeem te bestuderen. Maar twee van deze moleculen verschenen aan het eind van de jaren 2000 op de Duitse zwarte markt.

Deze moleculen worden in een lab geproduceerd en verdund in een basis van aceton. Hierna sprayt men het op diverse vormen van gedroogd plantenmateriaal om het uiterlijk van cannabis te repliceren.

Dit onzorgvuldige productieproces is natuurlijk vatbaar voor fouten. Denk aan uitzonderlijk krachtige en gevaarlijke batches van deze drug.

Synthetische cannabinoïden zullen niet verdwijnen

Er bestaan inmiddels honderden synthetische cannabinoïden. Sommigen dienen legitieme onderzoeks- of therapeutische doeleinden, zoals bijvoorbeeld dronabinol. Anderen leveren gevaarlijke bijwerkingen en zijn gevoelig voor misbruik. Natuurlijk voorkomende cannabinoïden zijn veel veiliger. Daarnaast lijkt pril onderzoek te suggereren dat full-spectrum cannabisextracten mogelijk effectiever zijn dan afzonderlijk geïsoleerde moleculen.