Niet-overdraagbare Ziekten Voorkomen - De Pandemie Van Deze Tijd
Gepubliceerd:
Wat is een niet-overdraagbare ziekte?
Een niet-overdraagbare ziekte is een term die de meesten niet kennen. Helaas is het wel zo dat we bijna allemaal iemand kennen die te maken heeft (gehad) met een hartinfarct, beroerte, kanker, astma of diabetes. Niet-overdraagbare ziekten vormen een verzameling van chronische aandoeningen. In 2008 zijn wereldwijd ongeveer 57 miljoen mensen gestorven, waarvan een verbluffende 36 miljoen toegeschreven is aan dergelijke ziekten. Die aantallen blijven naar verwachting alleen maar groeien.
Weet je wat het ergste is? De risicofactoren komen veelvuldig voor. Toch is het voorkomen ervan relatief eenvoudig. Tabaksgebruik, weinig lichaamsbeweging en een ongezond dieet leiden ertoe dat het aantal doden sterk toeneemt. Maar met kleine veranderingen is de sterfte door kanker en andere chronische ziekten terug te brengen met wel 40%. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft hierover statistieken vrijgegeven. Daarin benadrukt de organisatie alles wat we al weten, maar tegen een schokkende morbide achtergrond: een levensstijl van gemak en overvloed is dodelijk.
Niet-overdraagbare ziekten—De pandemie van deze tijd
Naast de statistieken die door de WHO zijn gepubliceerd, verscheen er ook een exclusieve editorial. Daarin is benadrukt hoe niet-overdraagbare ziekten de grootste moordenaars van de planeet zijn geworden. Lange tijd waren infectieziekten de oorzaak van de meeste doden wereldwijd. Maar met verbeterd onderzoek en betere geneeskunde, wisten we deze schadelijke aandoeningen ook beter te bestrijden. Door de vooruitgang werd het leven makkelijker in de westerse maatschappij. Maar er ontstond een nieuwe nummer één doodsoorzaak. Met steeds meer ontwikkelde economieën en toenemende zorgkosten zijn chronische niet-overdraagbare ziekten nu alarmerend ‘gewoon’. In ontwikkelde landen is 87% van de sterfgevallen het gevolg van een niet-overdraagbare ziekte. Dit is een probleem dat ons allemaal raakt.
Het probleem is dus enorm. Door het echter onder te verdelen in behapbare stukjes, is het mogelijk een actieplan op te stellen. Tabaksgebruik is de belangrijkste risicofactor. Overheden en maatschappijen hebben recent dan ook veel tijd en moeite gestoken in de bestrijding daarvan. Maar naast tabaksgebruik is het westerse dieet de op een na meest voorkomende oorzaak. Gelukkig zijn er gebieden in de wereld waar men dankzij het voedingspatroon langer, maar ook gezonder leeft. Daarover lees je hier meer.
Onze moderne manier van leven
De impact van onze levensstijl – de keuzes die we maken in ons leven - is enorm. Bij niet-overdraagbare ziekten is een ongezonde manier van leven een belangrijke factor. Ter onderbouwing heeft de NCBI uiteengezet hoe onze keuzes effect hebben op diverse levensaspecten. De WHO schat in dat “60% van de factoren die invloed hebben op de individuele gezondheid en levenskwaliteit te maken heeft met de levensstijl”.
Hierbij zijn negen factoren geïdentificeerd met de grootste impact op onze gezondheid, zowel fysiek als mentaal. Dat zijn: voeding, onderwijs, toepassing van moderne technologie, seksualiteit, drugsmisbruik, ontspanning, beweging en slaap. In de meeste gevallen overlappen meerdere onderdelen elkaar. En dat leidt tot nog meer potentiële gezondheidsrisico’s. Het is moeilijk om al deze categorieën in een keer aan te pakken. Voeg daar een baan of familie bij en het micro managen van elk aspect dat nodig is voor een gezonde levensstijl, is ineens erg lastig. We moeten dan ook kijken naar de basis van de negen factoren en onderzoeken of er een verbindende factor is. Vervolgens moeten we ons daarop richten.
We hebben het al uitgebreid gehad over de schadelijke invloed van stress. Als je kijkt naar de onderliggende oorzaak van het merendeel van de negen factoren, dan is dat vaak stress. Dus in plaats van proberen om alle ballen in de lucht te houden, moeten we ons richten op stressbeheersing. Dat is natuurlijker en ongelooflijk nuttig. Door ervoor te zorgen dat we niet teveel stress hebben, is het veel eenvoudiger om een gezonde levensstijl te ontwikkelen.
Hetzelfde geldt voor niet-overdraagbare aandoeningen. Op het eerste gezicht zijn dergelijke ziekten onoverkoombaar; het is onmogelijk om een levensstijl na te steven waarbij je die aandoeningen volledig voorkomt. Laten we ons in plaats daarvan nogmaals richten op achterliggende oorzaken. Chronische ontstekingen zijn veelal de voorbode van niet-overdraagbare ziekten.
Chronische ontstekingen: één stap verwijderd van een niet-overdraagbare ziekte
Chronische ontstekingen ontstaan als onze ontstekingsreactie ermee ophoudt, ondanks dat een infectie is bestreden. Onbehandeld leidt de opbouw van ontstekingen tot diabetes, een hoge bloeddruk en hartziekten. Het is belangrijk om een verband te leggen tussen aandoeningen en aanpassingen in onze levensstijl. Daarmee voorkomen we meerdere risicofactoren. Om chronische ontstekingen te verslaan, hoeven we minder te veranderen in onze dagelijkse gewoonten dan al het noodzakelijke om niet-overdraagbare ziekten te vermijden. Door de omvang van de vijand in te perken, is onze kans om hem te verslaan veel groter.
Alle wegen leiden naar dezelfde oplossing. Een ongezond levenspatroon veroorzaakt chronische ontstekingen. Dat leidt in potentie tot niet-overdraagbare ziekten. Chronische ontstekingen zijn veel makkelijker te voorkomen. Namelijk al met kleine aanpassingen in ons voedingspatroon en onze levenswijze. En de heilzame werking op onze gezondheid is enorm.
Nieuw onderzoek naar CBD werpt een nieuw licht op de bestrijding van chronische ontstekingen
Een goed dieet helpt bij het voorkomen van chronische ontstekingen. Maar het is nooit verkeerd om wat extra's te doen. In dit geval wijzen meerdere onderzoeksrapporten richting CBD. Dit is een krachtig ontstekingsremmend en essentieel stofje in het gevecht tegen chronische ontstekingen.
Het vervolg van dit artikel bevat citaten uit onderzoek. Daarmee willen we benadrukken welke vooruitgang er al is geboekt. De onderzoeken zijn niet geheel sluitend en geven niet per se de visie weer van Cibdol. Maar elk rapport is een indicatie van het fantastische potentieel van CBD.
Cannabinoïden als nieuwe medicatievorm tegen ontstekingen
Onderzoekers hebben opgemerkt dat “cannabinoïden de ontstekingsreactie onderdrukken. Daarbij zwakken ze de symptomen van de ziekte af”. Daaraan voegen de auteurs toe: “cannabinoïden kunnen de groei van tumoren rechtstreeks voorkomen of ontstekingen en angiogenese onderdrukken”.
P. Nagarkatti, R. Pandey, S. A. Rieder, V. L. Hegde en M. Nagarkatti
Correspondentie: Department of Pathology, Microbiology and Immunology, University of South Carolina, School of Medicine, Columbia, SC 29208, USA, ude.cs.demcsu@kraganp
Het endocannabinoïde systeem: een rijzende ster op het gebied van ontstekingen
De samenvatting van deze review geeft het volgende aan: “De complexiteit van het zogenaamde 'endocannabinoidome' vereist benaderingen die rekening houden met de dynamiek en onderlinge verbindingen met andere reguleringsstelsels. Dit endocannabinoidome biedt mogelijkheden voor preventie en interventie. Maar benaderingen die zich richten op meerdere doelen zijn waarschijnlijk de enige sleutel tot succes.”
R. Witkamp en J. Meijerink
Correspondentie: Universiteit van Wageningen, Afdeling Humane Voeding, Wageningen.
Dit keer hebben onderzoekers ontdekt dat “deze data erop wijzen dat het ter plekke aanbrengen van CBD therapeutisch potentie biedt voor de verlichting van artritis, pijn gerelateerd gedrag en ontstekingen, zonder zichtbare bijwerkingen”.
D.C. Hammell (1), L.P. Zhang (2), F. Ma (2), S.M. Abshire (2), S.L. McIlwrath (2), A.L. Stinchcomb (1) en K.N. Westlund (2)
Correspondentie:
1. Department of Pharmaceutical Sciences, University of Kentucky College of Pharmacy, Lexington, KY, 40536-0082, USA
2. Department of Physiology, University of Kentucky College of Medicine, Lexington, KY, 40536-0298, USA, ude.yku@2hgihwk
Een ander onderzoek concludeert dat “CBD oligodendrocyte progenitorcellen beschermt tegen stimuli die leiden tot ontstekingen en tegen apoptose. Het is daarbij onafhankelijk van cannabinoïde receptoren”.
M. Mecha, A. S. Torrao, L. Mestre, F. J. Carrillo-Salinas, R. Mechoulam en C. Guaza
Correspondentie: Cell Death and Disease volume 3, blz. 331 (2012).